เมื่อวาน... ผมมีโอกาสได้ชมรายการบันเทิงเชิงสารคดี ทางช่องเคเบิลทีวีรายการหนึ่ง เนื้อหาโดยรวมกล่าวถึง กระแสแนวดนตรี
Rock กับสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่เคยได้รับความนิยมใน
Los Angeles ...ซึ่งในช่วงหนึ่งของรายการ
ร้านเทป ที่ถือได้ว่าเคยเป็นตำนานหน้าหนึ่งแห่งวงการดนตรี ได้ถูกกล่าวถึง ร้านที่ว่านั้นคือ
"ทาวเวอร์ เรคคอร์ด "
ย้อนกลับไปในสมัยที่คนไทยยังคลั่งไคล้
“คลาสเซ็ท ” ร้านขายเทปขายซีดี ผุดขึ้นทั่วทุกหัวตลาด วัยรุ่นยุคนั้นมักชอบขลุกตัวกันอยู่ตามละแวกร้านเทป
แม้สตางค์อาจจะไม่พอจ่าย แต่ขอแค่ได้ยืนอ่านปกก็พอใจ เรียกได้ว่าเป็นการแสดงตัวตนของเหล่าดนตรีชนในยุคนั้นก็ว่าได้ ยิ่งถ้าร้านไหนจัดหมวดหมู่เทปหรือซีดีแยกตามลักษณะแนวเพลง ยิ่งสร้างความเฟี้ยวให้กับเหล่าดนตรีชนขึ้นไปใหญ่ ...ใครอยากจะโชว์ว่าตนเป็นเด็กแร็ป ก็ไปขลุกอยู่หมวดแร็ป ใครอยากจะโชว์ว่าตนเป็นชาวร็อค ก็ไปขลุกอยู่หมวคร็อค
ในยุคนั้น
Tower Records ถือได้ว่าเป็นสวรรค์ของเหล่าดนตรีชนในเมืองใหญ่ ถ้าคุณไม่มีที่ไป ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าไปทาวเวอร์!! …แอร์เย็น หญิงงาม ฟังเพลงฟรี มีแนวเพลงใหม่ๆดีๆให้คุณได้ทดลองฟัง (สมัยนั้นไม่มี Youtube การที่คุณจะได้ทดลองฟังแนวเพลงใหม่ๆที่คุณไม่เคยสัมผัส ถือว่าเป็นเรื่องยาก นอกจากต้องซื้อหรือขโมยเทปเพื่อน) ฉะนั้นการมีร้านเทปใจกว้างอย่าง ทาวเวอร์ เรคคอร์ด จึงถือเป็นทางออกของผู้แสวงหาดนตรี ซึ่งนั่นก็รวมถึงตัวผมด้วย
ครั้งหนึ่ง... ผมได้มีโอกาสหยิบหูฟังของร้าน
ทาวเวอร์ เรคคอร์ด ขึ้นมาเหน็บหู
แล้วจู่ๆ ผมก็ได้พบรัก!! Texas Blues จาก
Stevie Ray Vaughan (สตีวี่ เรย์ วอห์น) คือ ความรักที่เผ็ดร้อน ที่ผมได้พบเจอ ...ขอบคุณ
Tower Records
VIDEO
VIDEO
